(1) Pojemność nominalna to pojemność oznaczona na
kondensator . Ale faktyczna pojemność kondensatora jest
Pojemność nominalna jest odchylona, a poziom dokładności odpowiada dopuszczalnym błędowi. Zasadniczo kondensatory są powszechnie stosowane w klasach ⅰ, ⅱ i ⅲ, a kondensatory elektrolityczne wykorzystują stopnie ⅳ, ⅴ i ⅵ w celu wskazania dokładności pojemności, która jest wybierana zgodnie z celem. Wartość pojemności kondensatora elektrolitycznego zależy od impedancji przedstawionej podczas pracy przy napięciu prądu przemiennego. Wartość pojemności zmieni się wraz ze zmianą częstotliwości roboczej, temperatury, napięcia i metody pomiaru. Jednostka pojemności elektrycznej to F (francuski).
Ponieważ kondensator jest rodzajem „kontenera” do przechowywania ładunku elektrycznego, istnieje problem wielkości „pojemności”. Aby zmierzyć pojemność kondensatora do przechowywania ładunku, ustalana jest fizyczna ilość pojemności. Kondensatory mogą przechowywać opłatę tylko zgodnie z działaniem zastosowanego napięcia. Ilość ładunku przechowywanego przez różne kondensatory pod działaniem napięcia może być również inna. Na arenie międzynarodowej jest jednolicie postrzegane, że gdy napięcie 1 wolta DC jest przyłożone do kondensatora, ilością ładunku, którą może przechowywać, jest pojemność kondensatora (to znaczy ilość energii elektrycznej na jednostkę napięcia), który jest reprezentowany przez literę C. Podstawową jednostką pojemności elektrycznej jest Farad (F). Zgodnie z działaniem napięcia 1 wolt DC, jeśli ładunek przechowywany w kondensatorze wynosi 1 kulomb, pojemność jest ustawiona jako 1 Farad, a Farad jest reprezentowany przez symbol F, 1f = 1q/v. W praktycznych zastosowaniach pojemność kondensatora jest często znacznie mniejsza niż 1 Farad, a mniejsze jednostki są powszechnie stosowane, takie jak Millifarad (MF), mikrofarad (μF), Nanofarad (NF), Picofarad (PF) itp. Związek: 1 Microfarad jest równy jednemu milionowi Farada; 1 Picofarad jest równy jednej milionowej mikrofaradzie, to znaczy:
1 FARAD (F) = 1000 MILIFARADS (MF); 1 milifarady (MF) = 1000 mikrofarad (μF); 1 Microfarad (μF) = 1000 nanofarad (NF); 1 NanoFarad (NF) = 1000 skórki (PF); mianowicie: 1f = 1000000 μf; 1 μf = 1000000pf.
(2) Znamione napięcie jest najwyższym napięciem prądu stałego, które można stale stosować do kondensatora w najniższej temperaturze otoczenia i znamionowej temperaturze otoczenia. Jeśli napięcie robocze przekroczy napięcie wytrzymania kondensatora, kondensator zostanie rozbity i spowoduje uszkodzenie. W praktyce, wraz ze wzrostem temperatury, wartość napięcia wytrzymania będzie niższa.
(3) Odporność na izolację. Napięcie prądu stałego jest nakładane na kondensator, a prąd upływowy jest generowany. Stosunek tych dwóch nazywa się odpornością na izolację. Gdy pojemność jest niewielka, jego wartość zależy głównie od stanu powierzchniowego kondensatora; Gdy pojemność jest większa niż 0,1 μf, jej wartość zależy głównie od pożywki. Zasadniczo im większy odporność na izolację, tym lepiej.
(4) Strata. Zgodnie z działaniem pola elektrycznego energia zużywana przez kondensator w jednostce czasu z powodu ciepła nazywa się stratą. Strata jest związana z zakresem częstotliwości, medium, przewodnictwem i odpornością metalowej części kondensatora.
(5) Charakterystyka częstotliwości. Wraz ze wzrostem częstotliwości pojemność ogólnych kondensatorów wykazuje prawo malejące. Gdy kondensator działa poniżej częstotliwości rezonansowej, jest pojemnościowy; Gdy przekroczy częstotliwość rezonansową, jest indukcyjny. W tej chwili nie jest to kondensator, ale indukcyjność. Dlatego konieczne jest zapobieganie działaniu kondensatora powyżej częstotliwości rezonansowej.